ویدئوی آموزش طراحی پروتز پارسيل به زبان فارسی قسمت چهارم

برای تغییر مشکل راههای زیر را داریم

۱- اولین کار من تغییر نوع کلسپ بود که اولین آن کانوینیشن کلسپ است وقتی به این دندان نگاه کنید یک سمت آن رست، یک سمت دیگر آن روت بایر و یک سمت هم ریختگی است که در اینجا ریختگی را توخالی و روت بایر را توپر نشان میدهم و چون در اینجا ترکیب داریم به آن کانوینیشن کلسپ میگوییم

این تنها حالت تغییر کلسپ است که مشکلمان را حل میکند

۲- دومین راه تغییر محل رست است یعنی محل رست را به سمت مقابل آن در دندان منتقل کنیم که با این حالت اهرم بندی به نوع ب تغییر میکند که در این حالت دندان را به سمتی حل میدهد که دندان داریم و مشکلی نخواهیم داشت
حال که محل رست را تغییر دادیم آندر کات میتواند تغییر کند و برای آندرکات اینجا میتوانیم از کلسپ ریورس(برعکس) استفاده میکنیم

۳- دومین راه تغییر محل رست، RPI است 
RPI به معنی این است که اگر هر جا رست از پروگزیمال پلیت فاصله داشته باشد به آن RP گفته میشود که در اینجا رست یک طرف ،پروگزیمال پلیت دری یک طرف و آی بار کلسپ هم در یک طرف قرار میگیرد
در اینجا هم با توجه به اهرم بندی دندان به جایی هل داده میشود که دندان داریم

 RPA یک RP دیگر است که میتوانیم استفاده کنیم این از رست منشا نمیگیرد و اگر از رست منشا میگرفت همان حالت ریورس کلسپ میشد بلکه از گاید ایمپلنت منشا میگیرد
که میشود رست ، پروگزیمال پلیت و کلسپ اکرز که در اینجا هم اهرم بندی باز هم مشکلی ایجاد نمیکند و دندان به سمت دندانها هل داده میشود به شرطی که در محل نامناسب (در فیلم نشان داده میشود) برای آن تکلیه گاه ایجاد نکنید لذا ساختن این یک سری قواعد دارد که شما باید رعایت کنید که شما نباید تکیه ای روی دندان ایجاد کنید یعنی مثلا از زیر آندرکات شروع شود

در اینجا طرحهای تغییر محل رست تمام شد
حالا نوبت به تغییر محل آندرکات میرسیم یعنی محل رست همینجا باشد و جای آندرکات را اینجا تغییر دهیم سی کامپرشینال را روی روت بایر استفاده نمیکنیم یعنی در دندانهای عقب استفاده نمیکنیم چیزی که بتواند از این آندرکات استفاده کند که ساده ترین آن تی بار است
حال سوال این است که اینجا چرا نمیتوانم از آی بار استفاده کنم و اگر از آی بار استفاده کنم چه اتفاقی می افتد ؟ مشکل این است که در صورت استفاده از آی بار اپروچینگ آرم کوتاه میشود و انعطاف پذیری که از اینترا باج میخواهم را به من نمیدهد لذا اگر آندرکات شما مجاور فضای بی دندانی باشد از اینتراباج ها باید از تی T استفاده کنید و در صورتی میتوانید از آی I استفاده کنید که مید باکال یا مزیوباکال باشد تا  این اپروچینگ آرام ها بلند شود

اگر در مید یا مزیوباکال باشم در اینجا اگر از تی T استفاده کنم چه مشکلی دارد ؟ سطح پوشش دندان زیاد میشود و احتمال پوسیدگی بالا میرود پس اولویت من آی بار است و جایی به سراغ تی بار میروم که راه دیگری نداشته باشم
به این طرح که برای این مورد استفاده میکنیم طرح استوارت گفته میشود و در طرح استوارت رست ما اینجا است و گاید ایمپلنت در زیر آن است

 

نمونه دیگر طرح هرپینگ کلپس است که ایراد آن در اینجاد تنش و فرکسچر ممکن است بالا برود در این طرح هم هر بار که به پروتز فشار بیاید اهرم بندی به سمت پایین میرود و به دندان فشار نمی آید

در اینجا ما ۶ طرح مجاز و ۲ طرح غیرمجاز را به شما گفتم و این طرحهایی است که برای دیستال اکستنشن داریم و شما باید تمامی این موارد را در ذهن داشته باشید

بعضی از اینها نیاز به بازوی ریسیپروکال reciprocal arm ندارند که یک قانون دارد و این قانون این است

اگر شما یک دندان داشته باشید و طراحی شما بیش از ۱۸۰ درجه را در بر بگیرد نیاز به بازوی رسیپروکال reciprocal arm ندارید

در اینجا هم که شما یک طراحی عادی دارید ۱۸۰ درجه را دربر نگرفته است پس نیاز به رسیپروکال reciprocal arm دارید

در طرحی که رست و گاید ایمپلنت در مقابل هم باشند و بازو در زیر باشد ۱۸۰ درجه را در بر میگیرد و شما نیازی به بازوی رسیپروکال ندارید که در اینجا رست و پروگزیمال پلت از هم جدا هستند پس تمامی طرحهای عادی که اینجا گفتیم نیاز به رسیپرکال ندارند پس ما میخواهیم که کمترین سطح از دندان را دربر بگیرد که این برای ما خوب است و بقیه طرحها نیاز به رسیپروکال دارند و این شد طراحیهای دیستال اکستنشن مجاز

 

آموزش طراحی پروتز پارسيل به زبان فارسی (قسمت ۱)

آموزش طراحی پروتز پارسيل به زبان فارسی (قسمت۲)

آموزش طراحی پروتز پارسيل به زبان فارسی (قسمت۳)

آموزش طراحی پروتز پارسيل به زبان فارسی (قسمت۴)

آموزش طراحی پروتز پارسيل به زبان فارسی (قسمت۵)

آموزش طراحی پروتز پارسيل به زبان فارسی (قسمت۶)